In 1936 bestond het zeepreventorium uit één enkel gebouw. men besloot een infirmerie bij te bouwen: dit deel zal later de middelbare school worden.

De infirmerie links in beeld De infirmerie en zijn kunstmatig strand L'infirmerie et sa plage artificielle Infirmerie in wat nu het Zeelyceum is Zonnekuur op het strand Gymnastiek op het strand De tunnel

Les patients étaient atteints de tuberculose (pour la plupart de tuberculose pulmonaire à son premier stade non-infectueux, la "primo-infection"). Il était possible de guérir la tuberculose avec une alimentation saine et variée, beaucoup d'activités en plain air et beaucoup de soleil. La construction d'une plage artficielle avec des lampes solaires a été réalisée pour compenser le soleil insuffisant. Les allemands ont bien profité des lampes solaires pendant l'occupation.

Cette partie du batiment sera transformé en école après la fusion avec l'Hélio-Marin. Cela ne se fera que dans les années '50 car le batiment principal est resté longtemps à l'abandon après la fuite des allemands, par manque de fonds pour la restauration.

Links zie je de infirmerie. Dit deel van het gebouw is in gebruik genomen in 1936 (het medisch paviljoen bestond toen nog niet en het zeepreventorium had eigenlijk geen infirmerie). Het is een verkleinde kopie van wat later het medisch paviljoen zal worden (zelfde soort stenen, zelfde algemene U-vorm om zoveel mogelijk van de zon te genieten).

De patienten waren hoofdzakelijk kinderen met tuberculose (meestal longtuberculose in het eerste, niet besmettelijke stadium). Men kon de ziekte genezen door een goede voeding, veel buitenlucht en veel zon. Wegens het belgisch weer was men genoodzaakt een kunstmatig strand aan te leggen. Tijdens de bezetting konden de Duitsers van de zonnebanken profiteren!

Dit deel zal als school gebruikt worden na de fusie van de Hélio-Marin met het zeepreventorium. De fusie zal pas halverwege de jaren '50 gebeuren want het hoofdgebouw bleef nagenoeg 10 jaar ongebruikt na de duitse invasie en terugtocht. Er was geen geld om de schade te herstellen.

Deze foto dateert waarschijnlijk van juist vòòr de oorlog: de Hélio-Marin was pas afgewerkt, maar de rode kruizen die op het dak van beide gebouwen werden aangebracht door de Duitsers zijn nog niet zichtbaar. Beide instellingen zijn administratief gescheiden: het zeepreventorium verzorgt vooral kinderen met primo-infekties en de hoofdgeneesheer logeert in Kantekraai. Het Helio-Marin is voorzien voor patienten met beentuberculose (meestal jongvolwassenen) en kan heelkundige ingrepen uitvoeren. Villa Kos is de woonplaats van de hoofdgeneesheer.

Cette photo date probablement de juste avant la seconde guerre mondiale: l'hélio-Marin venait d'être construit, mais les croix rouges peintes par les Allemands n'étaient pas encore présentes. Les deux centres sont séparés administrativement: le préventorium marin s'occupe d'enfants ayant une primo-infection, tandis que l'Hélio-Marin est pourvu pour les personnes atteintes de tuberculose osseuse. des opérations chirurgicales peuvent même y être pratiquées. Chaque centre a son médecin-chef et sa villa: Kantekraai pour le préventorium marin et KOS pour le Hélio Marin.

Encore quelques photos de la plage et du tunnel. Le tunnel n'était pas vraiment nécessaire, la hauteur des dunes n'était pas très importante (et pappie Francis n'était pas encore la pour faire planter des fagots).
La plage servait aussi bien pour des cures de soleil (bonne pour guérir de la tuberculose au stade précoce) que pour des exercices de gymnastique. Le tunnel existait déjà avant la guerre.

Nog een paar foto's van het strand en de tunnel. Een tunnel was niet echt nodig, want de duinen waren niet erg hoog (en pappie Francis was nog niet aanwezig om takkebossen te doen planten).
Het strand werd zowel gebruikt voor een zonnekuur (goed voor kinderen met tuberculose in het beginstadium) en om gymnastiekoefeningen te doen. De tunnel werd bestond al tijdens de duitse invasie.

La suite: l'historique de l'Hélio-Marin et le préventorium pendant les années de guerre.