De Alexander-jaren
Het Zeepreventorium aan de top!
Zeepreventorium
Home » Bekende mensen » Fernand Alexander » de Alexander-jaren
Een gelijkaardige franstalige tekst over de jaren '70 is eveneens beschikbaar. Er zijn andere foto's en de tekst is geen slaafse vertaling.

D'autres photos des années 70 sont visibles sur la page équivalente en français.

De Alexander-jaren

Winnaars cross in Bredene 1967

Sinterklaas komt ook op bezoek in het Zeepreventorium

Voorstelling aan het amphitheater

Bij het vertalen van de franse tekst over de jaren 70 kom ik tot een volledige andere tekst met ander beeldmateriaal. Zelfs al zou je geen frans verstaan, toch moet je deze pagina bekijken!

Un texte français équivalent se trouve sur la page consacrée aux années 70. Les deux textes sont similaires mais différents.

23.12.2006 - 21:23:33 frans
Ge kunt het niet voorstellen met welk plezier ik hier foto's terugzie van de kinderen die ik als opvoeder in mijn groep had. Gedurende 2,5 jaar van mijn studies aan het HISS ben ik opvoeder geweest bij de Copains (eerst Grand-garçons) en 6 maand bij de Beach-boys. De foto van de cross in 1967 herinner ik mij nog heel goed. Een van onze Copains had zelfs de cross gewonnen ! Ge moet het toch doen hoor als astmalijder. Graag had ik hier dan ook een oproep gedaan aan mijn oud-copains uit de tijd van 1966 tot 1969 om zich hier te manifesteren bv. waar zijn Benny De Schepper uit St. Gillis-waas, Thierry Lempkowicz en al die anderen gebleven ?

15.09.2008 - 15:49:18 Patrick Bottu
Frans heb je mij als kind in je groep gehad ik was daar begin 69 bij de copains en herinnerd mij heel goed Etienne Coudeville
Groetjes

Wanneer heeft iemand de neiging terug te blikken naar de gouden jaren van zijn jeugd? Wanneer je merkt dat je eigenlijk niets van je leven gemaakt hebt en dat geen enkele van je jongensdromen uitgekomen is? Gerrit Vonck zei dat ik komiek had kunnen worden. Zelfs dat is het niet geworden.

Het zeewaterzwembad

La piscine “Gilbert Bécaud”

Ik merk dat ik regelmatig naar de muziek uit die tijd luister. Het was de begintijd van de eerste in stereofonie opgenomen langspeelplaten. Om de beperkingen van de platenspelers van toen te omzeilen (slechte kanaalscheiding) werd het stereo-effekt extra benadrukt. Als je deze opnames tegenwoordig beluistert op een CD met een kanaalscheiding van 80dB, dan bekom je het typische "ping-pong stereo"-effekt.

Waren de jaren '70 moeilijkere tijden? Waren de kinderen minder gelukkig? Dat is een complexe vraag waarop ik niet direkt een antwoord kan geven. Bepaalde zaken keren bij iedere generatie terug: ik werd òòk bij mijn grootouders gedumpt zodat mijn ouders nog wat van het leven konden profiteren (later zullen ze alle tijd hebben want vanaf m'n 7 jaar zat ik altijd ergens in een instelling: een zomerkamp, dan de Familia, het zeepreventorium en uiteindelijk een internaat in Oostende). Wat ook niet veranderd is ten opzichte van de jaren 70 is dat men toen al klaagde over de "permissieve maatschappij" en de verloedering van de stadskernen. Sla maar een krant uit 1969 open!

Wat me wel opvalt is dat de kinderen heelwat sportiever waren: sport twee keer per week, zwemmen in het zeewaterzwembad, talrijke spelen in de duinen. De eerste foto is genomen na een cross in Bredene, waar de kinderen van het Zeepreventorium blijkbaar met alle prijzen gingen lopen (en dan keerden ze terug voor de foto).

De oudste groepen werden ook ingezet in allerlei projecten, zoals de renovatie van het opvangcentrum "De Bolle" Talrijke gebouwen werden in de duinen van het zeepreventorium neergezet door de adolescenten. Er bestaat een mooie administratieve term voor dergelijke construkties: zonevreemde gebouwen.

De serre

Maar verder hadden wij een redelijk normale leven. Sinterklaas kwam ook op bezoek in het zeepreventorium, en in vergelijking met gewone kinderen hadden we een gelukkig leven. Welke school had een hoeve, een fort in de duinen (op de "nieuwe terreinen"), kussenklassen met kleine groepen en gepersonaliseerd onderwijs, een serre?
Het zeepreventorium was misschien wel een vreemde instelling, maar eenmaal dat je je aangepast had viel het leven mee. Een militaire opvoeding was in die tijd gewoon: in vergelijking met het Zeepreventorium was de familia een echte legercaserne.

Tegenwoordig blijven de kinderen maar een paar maanden. Voor zowel de kinderen als de opvoeders is dit veel meer stresserend. Als je eenmaal aangepast bent aan het leven in het zeepreventorium moet je al terug naar huis. Er is niet zo'n emotionele band tussen de kinderen (van toen) en hun zeepreventorium.

In de jaren '70 was er heelwat meer mogelijk: feestzalen werden in de duinen neergezet zonder bouwvergunning, vuren werden aangestoken op het strand of in de grote put (tegenwoordig totaal uit den boze, en niet enkel omdat de grote put zo klein geworden is), en je kon over de koninklijke baan aan 200 per uur razen zonder dat je rijbewijs ingetrokken werd.

Men vertrouwde meer op de mensen en niet op de instellingen. Als er tegenwoordig iets verkeerd loopt, dan gaat men naar de vakbond, naar een politieker of naar de rechter. Vroeger werden de problemen tussen de mensen onderling opgelost. Men leefde meer tussen de mensen. Nu zit iedereen voor z'n tv. Mensen komen pas op straat als de elektriciteit uitgevallen is.

Een voorbeeld van hetgeen mogelijk was in de jaren 60 en 70 was de bouw van het zwembad, betaald door optredens van grote artisten. Het zwembad, dat meer dan 30 jaar gebruikt werd, moest plots gesloten worden omdat het niet meer aan de wettelijke bepalingen voldeed.

De Ronde van België werd naar een nieuwe pagina verplaatst.

Het amphitheater achter het medisch paviljoen werd soms gebruikt voor feesten en voorstellingen. Deze foto's dateren van 1963 en het aantal bruikbare feestzalen was toen beperkt: geen allergia, geen hierdoenzenikx, geen funny girl, geen tritonzaal, geen zeewinde (de hoeve), zelfs het gebouw van de prevent print bestond toen nog niet. Waren we minder gelukkig omdat wij geen feestzaal hadden? Neen, we gebruikten een andere plaats om te feesten.

Tegenwoordig bestaat het amphitheater nog steeds, maar het wordt zeker niet meer gebruikt.

Laatste foto: dag van de anciens, één jaar voordat het medisch paviljoen afgebroken werd.

30.12.2008 - 12:28:13 KAREL VLOEBERGHS
SIND KORTE TIJD RAADPLEEG OOK IK HET FORUM EN BEN AANGENAAM VERRAST OVER DE TEKSTEN EN REACTIES VAN ANCIENS. IKZELF
WAS BIJ DE COPAINS IN 69 EN KENDE OOK ZOALS PATRICK BOTTU, EEN NAAM DIE IK MIJ OOK HERINNER, ETIENNE COUDEVILLE.
ERGENS IN DE PERIODE TUSSEN 71 EN 73 WAS IK TERUG IN PREVENT MAAR DAN BIJ DE BEACH BOYS WAAR IK ME NOG SLECHTS ENE
ZEKERE CHRISTIAN PLAYSIR VAN HERINNER. ZIJN ER VERDER ANCIENS DIE MIJ NOG KENNEN ?

16.10.2009 - 12:37:50 Goossens Guido
Haast 3 jaar later Frans na je schrijven zat ik ook bij de groep Grand Garcons daarna Copins genoemd van 1966-1970 heb ook zeker die wedstrijd mee gemaakt en dacht dat de jongen van onze groep een fransprekende? jongen was. Je was ook een toffe opvoeder ten dien tijde met Hugo (een paar maanden gekend hij is toen weg gegaan uit de groep), Jean Pierre, Piet Wittevrongel (basketbalspeler), een opvoedster en nog diverse waar hun naam mij zijn ontgaan. Verder Gustje de varkenshouder, Fidoc de Ierse setter een hond die zijn hok had aan het varkenshok en eigenaar Dirk De Grijze waar we eens samen op konijnenjacht gingen op het domoein met netten, de hond moest ze in het net drijven. Ach het was een toffe tijd om niet te vergeten. Verbleef ook in het schooljaar van 1962-1963 in het Zee Preventorium bij in de groep Petit Moyens.

27.10.2009 - 12:01:33 Alann de Vuyst
de hit van 1973 was Angeline van Peter Koelewijn

http://www.youtube.com/watch?v=b34Q4G3i-Mo

26.11.2009 - 20:26:40 Leo Wyckmans
Ja Karel ik kan me je nog goed herrineren. Weet je nog de tijd met Freddy Van Goethem, Jantje, Coene. Ik ben al een tijdje op zoek naar een mail adres van u maar kan het nergens vinden. Misschien lang deze weg.
Groeten

27.09.2010 - 14:33:30 KAREL VLOEBERGHS
VOOR LEO WYCKMANS - SORRY, BEETJE LATE REACTIE, MIJN EMAIL - Charlievl1@hotmail.com

groetjes

08.02.2011 - 10:21:10 del Cioppo giovanni
ik ben een oude van het zpm, jaren 1967 tem 1973

Groepen: gerommekes, copains, beach boys 1 en 2, lost en found.
Ook in 1972 opvoeders geweest voor de vakantie met camille Delnoy. (voor de allers klein 5 a 7 jaar)
mss iemand erkend mij. Het beste jaar van mijn leven is juist in het zpm; onmogelijk te vergeten.
Ik zoek wel oude vrienden, of leraars evenwel opvoeders gelijk bvb mr leroy.
groetjes.

08.02.2011 - 11:25:11 del Cioppo giovanni
sorry , ben ik opnieuw
wie wensen mijn een mail sturen is deze mijn e mail adress.
dcgf56@hotmail.com
groetjes aan ieder.

30.06.2015 - 12:01:00 Danny Ottoy
Hallo iedereen,
ik was te gast in het zeepreventorium in het jaar 69. Ik herinner mij zeer goed Patrick Bottu en ook Giovanni, Stefan lagae, Yvan Verschuere, Dirk Minnaert (de boer) en uiteraard ook nog enkele monitoren (Hugo, Francis, Willy etc..) Ik heb gemengde gevoelens als ik terugdenk aan het preventorium van die tijd. Ik kom een beetje uit een, naar huidige normen "marginaal" gezin waar het woord pedagogie nog onbekend was en dat geldt jammer genoeg ook voor sommige monitoren van het preventorium uit die tijd.
Het was een beetje de wet van de sterkste die er gold en voor kinderen met een luchtwegaandoening was dat niet altijd eenvoudig. Nu is geweten dat het zeer onaangename gevoel van kortademigheid ook een invloed heeft op het gedrag van kinderen, maar in die tijd werd daar weinig begrip voor opgebracht, bij de monitoren was dat waarschijnlijk ook voor een deel uit onwetendheid. Ik leerde dus voor mezelf op te komen en mijn gedrag was waarschijnlijk niet altijd voorbeeldig, maar dat werd dikwijls beïnvloed door de omstandigheden.
Ik ben een 20-tal jaren geleden eens op bezoek geweest en toen ik mijmerend langsheen de gebouwen liep werd ik op zeker ogenblik "zonder pardon" en op onvriendelijke wijze weggestuurd. Mijn uitleg dat ik een ancien was hielp niet. Exit het zeepreventorium dus! Sindsdien nooit meer langs geweest. Ter info: ik was er al eens voor een jaar te gast, 6 jaar eerder. Ik was toen 5 jaar, iedereen sprak er frans en de omstandigheden waren toen nog erger. Ik werd er door mijn ouders zonder enige uitleg of voorbereiding gedumpt voor een jaar en ik kreeg gemiddeld 1 bezoek per maand.
Als ik nu spreek over het zeepreventorium zeg ik meestal "het verbeteringsgesticht" alhoewel hier enige nuancering op zijn plaats is. Groeten aan iedereen

Code à introduire

In te geven kode